Rozdział 1:Powrót.

Violetta

Nareszcie jestem. Właśnie wysiadłam z samolotu i w tej chwili znajduję się na lotnisku w Buenos Aires. Bardzo się cieszę, ale mam problem. Mój dom znajduje się jakieś trzy kilometry od lotniska. I jak ja mam się teraz tam dostać? Nie ma kto po mnie przyjechać, bo Ramallo jest z tatą w Japonii. 

No cóż muszę jechać taksówką. Ale najpierw pójdę coś zjeść do restauracji obok, bo jestem bardzo głodna. 

Pół godziny później 

Już miałam wychodzić z restauracji, gdy nagle na kogoś wpadłam. Był to León. Dobrze, że nie ma tu mojego chłopaka-Diego-, bo byłaby awantura. Przywitałam się z Leónem:

-Cześ León. Jak miło cię widzieć! Co u ciebie?-Przytuliłam się do niego.

-U mnie dobrze. Mi też miło cię widzieć! Ale co ty tu robisz? Nie powinnaś byś w Japonii?

-Powinnam,ale uciekłam. 

I w tej chwili zaczęłam mu opowiadać całą tą historię.

-Na twoim miejscu też bym tak zrobił.-Powiedział gdy skończyłam mówić.

-Może zmieńmy już temat .Jak tam u reszty? 

-Wszystko dobrze. Wiesz,że od niedawna Naty i Maxi są parą?

-Co? Naprawdę? Wiedziałam, że prędzej czy później będą razem.

-To już każdy wiedział.

Gdy to powiedział zamilkł jakby się nad czymś zastanawiał. Po chwili milczenia zapytał:

-Czekasz na kogoś?

W tej chwili, na taksówkę.

-Może cię gdzieś odwieść?

-Swoim motorem? A jak wezmę walizki? 

-Nie motorem. Przyjechałem z tatą, bo miał jakąś sprawę do wujka, który mieszka nie daleko.

-A twój tata nie będzie miał nic przeciwko?

-Nie. On cię lubi więc nie powinien. 

-To dobrze. Poczekaj wezmę tylko walizki i możemy jechać.

León 

Ale się cieszę, że spotkałem Violettę. Ona chyba nie wie, ale ja wciąż do niej coś czuję. Szkoda tylko,że spotyka się z Diego. Gdyby tylko wiedziała co on robił jak jej nie było.

Violetta 

Dobrze, że tata Leóna się zgodził, aby mnie odwieść. 

Postanowiłam, że najpierw spotkam się z Diego. Dawno się nie widzieliśmy a ja bardzo za nim tęskniłam. 

Tata Leóna zawiózł mnie pod jego dom. Podziękowałam mu. Gdy wychodziłam z auta powiedziałam Leónowi, aby nikomu nie mówił, że wróciłam. Pożegnałam się z nim i stanęłam przed domem Diego. Samochód już odjechał. Poprawiłam włosy i zadzwoniłam dzwonkiem do drzwi. Nikt nie otworzył. Zadzwoniłam drugi raz. Dalej nic. Zdenerwowałam się i zaczęłam walić z całej siły do tych drzwi. Nagle otworzyły się a w nich zobaczyłam........... 

                                                           

                                                           *******************

Oto pierwszy rozdział tak jak obiecałam.

Podoba się? Mam taką nadzieję.

Trochę krótki, ale jednak jakiś jest.

Jutro chyba napiszę drugi.

Razem z Julie dziękujemy za ponad 100 wyświetleń!

Ciao!

                                                                                                      Alice Verdas :)